SPORTCHA YURISH TEXNIKASINI TAKOMILLASHTIRISH.UZUNLIKDA SAKRASHDA YUGURIB KELISH TEXNIKASINI TAKOMILLASHTIRISH
Abstract
Qadimiy yunon so‘zi “ atletika” o‘zbek tilida kurash, mashq degan manoni
bildiradi. Qadimiy Yunonistonda kuchlilik va chaqqonlikda musobaqalashgan
kishilarni atletlar deb atar edilar. Yengil atletika sportining ayrim turlari (yurish,
yugurish, sakrash, uloqtirish, ko‘pkurashlardan iboratdir) uzoq vaqtlardan buyon
Movarounnahr o‘lkasida istiqomat qiluvchilarning shug‘ullanib kelgan mashg‘ulotlari,
xususan, Sarmish (soyidagi) tog‘larida eramizdan bir necha asr oldin qoldirilgan
rasmlarda yuguruvchi, sakrovchi va nayza uloqtiruvchilarni tasviri qoldirilgan. Buyuk
mutafakkir olim Abu Ali ibn Sino bemorlarni davolashda gimnastika, suzish, kurash
bilan birga tez yurish, yugurish, sakrash, nayza otish, tosh ko‘tarish mashqlaridan
unumli foydalanganligi haqida nazariy malumotlarga ega ekanligini aniqlash va
baholash.Sportcha yurishning oddiy yurishga o’xshash tomonlari ko’p, lekin harakatni
boshqarish nuqtai nazaridan murakkabroq, shuning bilan birga, u samaraliroq hamdir.
Engil atletika musobaqalari qoidalariga binoan tez yuruvchining oyog’i erga tegmay
qolgan vaqti hech bo’lmasligi kerak, oyoq tagi erda bo’lgan paytda esa bir daqiqaga
bo’lsa ham tizza to’g’rilanishi zarur. Bu qoidani buzgan yuruvchi musobaqadan
chetlashtiriladi. Tayanch oyoqni vertikal lahzada ortiqcha orqaga egiltirish qoidaning
buzilishi deb hisoblanmaydi. Eng yaxshi yuruvchilarning ko’pchiligi oyoqni erga tik
qo’yadilar va bu holatni vertikal paytgacha saqlab qoladilar. Sportcha yurish tezligi
oddiy yurish tezligidan 2-2,5 baravar ko’pdir. ¹ Normurodov A. N. Yengil atletika va
uni òqitish metodikasi. T, 2011 y
